SARMAL

nehirler okyanusu bana taşır

yanıp söner lambalar geceleyin

gülmek sana başka yakışır

ay ışığında için içlenir bencileyin

gözlerin kara güllerle bakışır

nolur bana şans dileyin

aklım düşe, düş ölüme karışır

son bi kez derdimi dinleyin

günler atlarla yarışır

sözlerimi sükutla bileyin

kalpler uzaktan bakışır

türkümü  ardımdan söyleyin

garibim hüzün üstüme yapışır

ben gurbet kuşuyum feleğin

sana varmak olmaz iştir

ateşi dondurdum sencileyin

aşk çıktıkça dikleşen yokuştur

cennetimin incir ağacı ellerin

senin olmak cennetten kovuluştur

öyle ki en çaresizi bedellerin