Seni Hatırlamak

beklenen bir ses vardı epeydir

ne acayip ki duyuldu gün ortasında

kızgın lavlar püskürttü bi volkan

parmak uçların da bu renktir

ahh seni hatırlamak..

bir renge gönenmektir

ve içim pamuk şekerler kadar dayanıksız

bir hayali seninle büyütmeye

yine de zifiri karanlıkta bile gülümsemektir

seni hatırlamak

sallanırken içim içimde

gün ortasında

seni hatırlamak

ne acayip şeydir

seni hatırlamak 

ölene imrenmektir