BİLGE VE ADAM -1

Bilge suyun gün yüzüne çıktığı yerdir. Candır. Sudaki çiçek yansımalarıdır. Sesidir suyun nehir boyu okşayan.

Sonra perdeleri vardır Bilge'nin. Bazen bir alkış peşine kapanır bazen bir gülümsemeyle açılır. Açılan perdeler Adam’a ilham verici güzelliklerle karşılaştırır. İçi büyür, süslenir. Sular yükselir.

Bilge bazen konuşur ve konuştuğunda kelimeler ağzından sımsıcak dökülür. Adam fırından çıkan ekmekleri anımsar. El yakan tatlar gelir aklına ve ardından yürek yakanlar. Adam Bilge'nin bu sıcaklığını bir fotoğraf karesinde dondurmak ister. Bilge yüz saklayandır. Adam sıcaklığı dondurmanın tezatlığını bir zaman anlar. Bir başkası da Adamın mutluluğu kaybetmeme çabasını, çırpınışını anlar.  Mutluluk anlamdan önce kaybolur.

Bilge'nin Adam’a sevgi dolu hitapları vardır ve Adam böyle anlarda maden cevherleri gibi erir. Çünkü bilir Bilge'nin gerçekliği her şeyden daha gerçektir.