ÖYLE BİLMESİN ANNEM

üstümde yıllanmış bir taşra mahcubiyeti

kollarına düştüm  koca şehir

 bu geceden  bozma seher vakti.

aniden canımı sıkıyor

kıs kıs gülen taksicilerin pişkinliğine

mecburi hissettiğim abi hitabı.

"selamunaleyküm abi ateşin var mı?"

bir bardak bayat çaya ödediğim parayı

geldiğim yerlerdekiyle kıyas ediyor zihnim

bir nefes cigarada hayal bu, anlık da olsa köyümdeyim.

yaşanmışlık uğultusu dolduruyor boş sokakları

sabah işe gidecek insanlardan önce.

betonların arasından görünce güneşi

hemşehrim diyorum

ışık hızında selam yoluyorum .

cebimdeki muşamba sarılı muskalar oluyor geçmişim

dağılıyor yüzüm buğulu camlarda

boyuyorum zihnimi usul usul tek yön

gömlek değiştiriyorum 

yenisini giyermiş gibi ,bayramlarda.

makyaj yapan köylülerin semtlerinde

yılan oynatan koca şehir

sana da selam olsun,
davetsiz ve vakitsiz oldu ama
                                                         ben geldim.