Soğuk ve Yalnızlık

Çok soğuk burası..
Biriniz gelse ya nefesiyle az da olsa ısıtsa ortamı.
Bir iki kelam etse ya, olmaz mı!
Sahi ya adım neydi benim. Çok uzun zaman olmuştu adımı duymayalı.
O kadar yalnızım işte.
Bitmiş herşey benim için, yok artık mutluluk, sadece 3-5 dost kalmış hayatta geriye..
Üşüyorum burada...
Başım zonkluyor iğrenç bir şekilde kabullenemiyor şartları durumu. Yok yok olmuyor böyle...

Birileriyle konuşmayalı neredeyse 1 hafta oldu. Konuştuğum tek şey var o da içimdeki ses.
Ama ben hiç konuşmuyorum ki yine hep o konuşuyor.
Yolda şen şakrak yürüyüp konuşan insanlara imreniyorum. yoksa ben bir hayalet miyim?
evet merhaba yalnızlık. acaba ölümden sonrasıda mı yalnızlık.. olmadığını ümit ediyorum.
hey içimdeki ses!.. uyudun mu?



B.Y.