YALNIZLIK VE PLANKTON

Köpekler uluyor.

Kombinin sesi çıldırtıcı seviyede.

Yapbozun parçaları hiç bilmediğim yerlerde saklı. Sözler söylüyorum doğrular yanlışlarla yarışıyor. Soruyorum Sırma’ya kim haklı?

Dudak tembelliği denen bir şey varmış. Konuşmayan insanlarda olurmuş. Ben küfrediyorum arada yoldan geçenlere, otobüse, gülenlere, çarpanlara, travestilere, dilencilere. Dudaklarım da zihnim tembelleşiyor. Kelimeleri unutuyorum. Sözlükler dolusu kelime bilsem ve bu kelimeleri en fiyakalı sırada artarda dizsem faydası yok.

Batmıyorum ama yüzmüyorum da. Gitmiyorum ama bitmiyorum da. Askıda kalmış hayatım. Kütlemi hacmime bölüyorum. Bir dölün yoğunluğundayım şimdi. Başladığım yerde.

Köpekler uluyor.

Ayaklarım boşlukta sallanıyor.

Bir sigara ömrü kadar hayatımda.

A.Y.