boxer

çakmayan çakmağa küfretti. kalkmayan penise de söverdi zaten ezelden beri. biri bi sorumluluk aldıysa yapmalıydı. kendisi hariç tabi. yataktan kalktı. evde çakmak arandı, bulamadı. ocakta yakarım diye düşündü. sonra çakmak olmadan ocağı yakamayacağını anlayıp tam bi mal olduğunu hatırladı. eskiden olsa elektrikli ufoyu yakar sigarasını ona tutardı. ama ufo artık yoktu.  tek çare dışarı çıkmaktı. kapıya doğru yöneldiğinde altında boxer olduğunu unutmuştu. odaya döndü pantolonunu giydi. tam çıkacakken, pantolon giymeye mecbur bırakılmasına kafası attı. kapının yanına çıkarıverdi pantolonu. ayakkabılarını giydi ve çıktı. boxerla sokakta oluşuna değil de mavi çizgili beyaz boxerıyla siyah ayakkabılarının uyumsuzluğuna kafası takılmıştı. yanından geçen küçük bi çocuk ona güldü. ne var lan pezevenk diye kızası geldi ama kızmadı, çocukları severdi. en azından samimi yaratıklardı. gerçi doktorculuk ayağına birbirini elleyen sapıklar olarak da görebilirdi onları  ama o öyle düşünmemeyi tercih ederdi. köşeyi döndü. karşı apartmanda oturan solgun benizli kadınla burun buruna geldi. özür dileyerek devam etti. geriye dönüp baksa kadının mıhlanmış gibi durup kendisine baktığını görecekti, dönmedi,  zaten öyle olduğunu biliyordu. düşündüğünü kendisine ispatlamaya kalkmazdı. ispat adamı yorar demişti geçen bi arkadaşına. arkadaşı da ne demek istediğini anladığını ispatlamaya kalkışmıştı. canı sıkıldı bunu hatırlayınca. caddeye çıkınca bi reklam panosu gözüne ilişti. güzel bi kadını yalnızca güzel bi kadın olduğu için kullanmışlar yine diye düşündü. önce onun pürüzsüz bacaklarına sonra kendi bacaklarına baktı. kıllı bacakları reklam panosuna yakıştıramadı. ama o kadının bacaklarının arasına yakışırlardı. bi motosikletlinin yanından geçmesiyle kendine geldi. yürümeye devam etti. üzerindeki daha doğrusu altındaki bakışlar gittikçe artıyordu. yanından hasbinallah çekerek geçen yaşlı adamı durdurup donunu indiresi geldi. hayır gay değildi. ama kesin konuşmamak lazım bi gün olabilirdi.  tekele girdi. bi çakmak aldı. basmalı mı olsun taşlı mı üzerinde fazla düşünmedi nasıl olsa iki gün içerisinde kaybedecekti. ya da hayırsız bi arkadaşı çakmak isteyecek sonra gayri ihtiyari cebe indirecekti. böyle durumlarda geri istemeye çekinirdi. tekelin ilerisindeki parka doğru yürüdü. bankın birine oturdu. sigarasını yaktı. ilk nefes. ikinci. üçüncü. dördüncüyü ciğerlerinden ödünç alıp dışarı verirken onu gördü. yanına doğru geliyordu. farketmemiş gibi yaparak beşinci nefesi çekti, ciğerlerine borcunu ödemişti. derken dumanı geri verdi bi daha borçlanmıştı. selam. selam. karşısına dikilmiş kadının gözlerine bakınca boxerlı olduğunu hatırladı. bari sen yapma diye geçirdi içinden . napıyosun burda böyle. sigara içiyorum evde çakmak yoktu da. gerilmişti. tüm mahalleye meydan okurken rahattı ama hoşlandığı kadına meydan okumak o kadar kolay olmamıştı. sen napıyosun. eve gidiyorum bugün işten biraz erken çıktım. iyi olmuş dinlenirsin dedi. içinden otursana demek geçiyordu ama boxerı bunu demesine izin vermiyordu. neyse ben kaçtım hadi, görüşürüz. rahatlamıştı. bi sigara daha yaktı. kadınsa şaşkındı daha hiç sevişmeden boxerıyla görmüştü onu. sigarası bitince ayağa kalktı. etrafına bakındı. ilgi çekici hiçbi şey yoktu. gökyüzüne kaldırdı bakışlarını. masmavi gök ona hep ilginç gelirdi. güneş gözünü alınca ondan da vazgeçti. eve dönecekti. köşeyi döndü. solgun benizli kadınla karşılaşmadı bu sefer. sokaktaysa başka çocuklar vardı. güldüler yine. eve girince gülümsedi o da olanlara. yerden pantolonunu aldı. bi an duraksadı. sonra pantolonu giydi. kendini bi bok sanıyordu. odasının girişinde bastığı şeyin çakmak olduğunu görünce mal olduğunu bir kez daha hatırladı. bi sigara yaktı. borçlu kalmak istemezdi hiç kimseye.

                                                                                                                                            afisiz.